In de 17e en 18e eeuw was er nog een flinke bloei van doopsgezinde gemeenten in de kustprovincies. Ook al was het niet het rechte geloof volgens de heersende contraremonstrantse leer, zij werden, net als de katholieken en de joden, wel gedoogd om hun geloof te mogen uitoefenen. We zien dat gedoogpolitiek ook vroeger al wel gebruikelijk was in ons land.

 

Alleen mocht zo'n gedoogde kerk er niet als kerk uitzien en niet direct aan de straat gebouwd zijn.

Workum kreeg een schuilkerk, gebouwd in 1695. Om het zicht vanaf de weg te belemmeren kwam er tussen de weg en de kerk een kosterswoning, met aan weerszijden (destijds) een hoge schutting.  Het werd een eenvoudig rechthoekig gebouw, maar om er elke zondag 400 mensen in te kunnen herbergen, moesten er aan 3 kanten dubbele gaanderijen (ook wel kraken genoemd) in aangebracht worden

 

Deze kosterswoning lijkt nog een origineel Lod XVI snijraam te bezitten. Karakteristiek is de bladfestoen en het strikje bovenin. Het motief van de rijzende zon kom je doorheen de 17e, 18e, 19e en 20e eeuw doorlopend wel tegen.

 

Soberheid is een belangrijke deugd bij de Vermaning. Dat weerspiegelt zich hier ook in het bovenlicht.